ارتباط غیرکلامی به معنای انتقال اطلاعات بدون استفاده از کلمات است. این نوع ارتباط می‌تواند شامل استفاده از حالات چهره، حرکات دست، یا زبان بدن برای بیان یک منظور خاص باشد. همچنین می‌تواند شامل استفاده (یا عدم استفاده) از تماس چشمی، مجاورت فیزیکی و سایر نشانه‌های غیرکلامی برای دریافت پیام باشد.

بخش قابل توجهی از ارتباطات ما غیرکلامی است. در واقع، برخی از محققان معتقدند که تاثیر ارتباطات غیرکلامی چهار برابر ارتباط کلامی است. به این معنا که 80 درصد از آنچه که ما در یک تعامل ارتباطی منتقل می‌کنیم شامل اعمال و حرکات ما است، در حالی که تنها 20 درصد از طریق کلمات بیان می‌شود.

ما هر روز به هزاران نشانه و رفتار غیرکلامی، از جمله حالات چهره، حرکات چشم، ژست‌ها و لحن صدا پاسخ می‌دهیم. از مدل مو و نحوه لباس پوشیدن تا زبان بدن و لحن صحبت، ارتباطات غیرکلامی ما نشان‌دهنده شخصیت و هویت ما است و بر نحوه تعامل و ارتباط ما با دیگران تأثیر می‌گذارد.
 

تحقیقات علمی در مورد ارتباطات و رفتار غیرکلامی با انتشار کتاب «بیان احساسات در انسان و حیوان» اثر چارلز داروین در سال 1872 آغاز شد. از آن زمان، پژوهش‌های فراوانی به انواع، تاثیرات و بیان ناگفته‌های ارتباط و رفتار غیرکلامی اختصاص یافته است.

در حالی که این سیگنال‌ها می‌توانند آنقدر ظریف باشند که به طور آگاهانه از آنها متوجه نشویم، تحقیقات 9 نوع ارتباط غیرکلامی را شناسایی کرده است. انواع ارتباطات غیرکلامی عبارتند از:

1. حالات چهره

حالات چهره نقش مهمی در ارتباطات غیرکلامی ایفا می‌کنند. به عنوان مثال، لبخند یا اخم می‌تواند اطلاعات زیادی را بدون استفاده از کلمات منتقل کند. در واقع، قیافه یک شخص اغلب اولین چیزی است که در یک تعامل می‌بینیم، حتی قبل از اینکه حرف او را بشنویم.

در حالی که ارتباط و رفتار غیرکلامی می‌تواند در فرهنگ‌های مختلف تا حد زیادی متفاوت باشد، حالات چهره مربوط به احساسات شادی، غم، خشم و ترس در سراسر جهان مشابه هستند.
 

2. حرکات
حرکات و سیگنال‌های عمدی یکی از راه‌های مهم برای برقراری ارتباط بدون کلمات هستند. برخی از حرکات متداول شامل تکان دادن، اشاره، و دادن علامت "شست بالا" است. در حالی که حرکات دیگر می‌توانند غیرارادی و متعلق به فرهنگ خاصی باشند.

" در ایالات متحده، قرار دادن انگشت اشاره و وسط به شکل "V" با کف دست رو به بیرون معمولاً به عنوان نشانه صلح یا پیروزی در نظر گرفته می‌شود. اما در بریتانیا، استرالیا و سایر نقاط جهان، این ژست می‌تواند به عنوان یک توهین تلقی شود. "

ارتباط غیرکلامی از طریق حرکات چنان قدرتمند و تاثیرگذار است که برخی از قضات محدودیت‌هایی را برای حضور وکلای مدافع در دادگاه تعیین می‌کنند، چرا که حرکات آنها می‌تواند بر نظر هیئت منصفه تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، یک وکیل ممکن است با نگاه به ساعت خود به طور غیرمستقیم به هیئت منصفه القا کند که استدلال وکیل مخالف خسته کننده است. یا با چرخاندن چشمان خود در حین شهادت یک شاهد، اعتبار آن شخص را زیر سوال ببرد.


Paralinguistics .3 (مانند بلندی یا لحن صدا)
پارازبانگی به ارتباط صوتی که فراتر از کلمات است اشاره دارد. به عبارت دیگر، این شکل از ارتباط غیرکلامی شامل عواملی مانند لحن صدا، بلندی، عطف و زیر و بمی می‌شود. ویژگی‌های پارازبانی که از طریق صدا منتقل می‌شوند می‌توانند بر ارزیابی اعتماد و قضاوت‌های کلی تأثیر بگذارند. به عنوان مثال:

لحن صدا می‌تواند طیف وسیعی از احساسات را از جمله خوشحالی، غم، خشم و اضطراب را بیان کند. بلندی صدا می‌تواند نشان‌دهنده اعتماد به نفس، تسلط و صراحت باشد و عطف به نحوه بالا و پایین رفتن صدا در هنگام صحبت و زیر و بمی به فرکانس صدا اشاره دارد.

تأثیر لحن صدا را در نظر بگیرید. هنگامی که با لحن قوی صحبت می‌کنیم، شنوندگان ممکن است پیام ما را با تأیید و اشتیاق تفسیر کنند. اما اگر با لحن مردد صحبت کنیم، ممکن است نشان‌دهنده عدم تایید و عدم علاقه باشد.
 

4. زبان بدن
وضعیت بدن و حرکات نیز می‌توانند اطلاعات زیادی را منتقل کنند. تحقیقات در زمینه زبان بدن از دهه 1970 به طور قابل توجهی رشد کرده است، و رسانه‌های عمومی به تفسیر حالت‌های دفاعی مانند دست به سینه نشستن و روی پا گذاشتن، به خصوص پس از انتشار کتاب زبان بدن اثر جولیوس فست، توجه زیادی نشان داده‌اند.

در حالی که این ارتباطات غیرکلامی می‌توانند احساسات و نگرش‌ها را نشان دهند، زبان بدن اغلب ظریف‌تر و پیچیده‌تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد.

Proxemics .5 (فضای شخصی)
مردم اغلب به نیاز خود به فضای شخصی اشاره می‌کنند. این پدیده که به عنوان پروکسِمیک شناخته می‌شود، یکی دیگر از انواع مهم ارتباط غیرکلامی است.

عوامل متعددی بر میزان فاصله‌ای که افراد نیاز دارند و فضایی که به عنوان متعلق به خود درک می‌کنند، تأثیر می‌گذارند. این عوامل شامل، هنجارهای اجتماعی، انتظارات فرهنگی، موقعیتی، ویژگی‌های شخصیتی و سطح آشنایی می‌باشد.

“ میزان فضای شخصی مورد نیاز هنگام مکالمه معمولی با اشخاص دیگر می‌تواند بین 45 سانتی‌متر تا 120 سانتی‌متر متغیر باشد. این فاصله به عوامل مختلفی مانند هنجارهای اجتماعی، انتظارات فرهنگی، نوع رابطه بین افراد و سطح آشنایی آنها با یکدیگر بستگی دارد. ”

در هنگام صحبت با انبوهی از مردم، معمولاً به فضای شخصی بیشتری حدود 3 تا 4 متر نیاز است. این امر به این دلیل است که افراد در این موقعیت تمایل دارند حریم خصوصی بیشتری داشته باشند و احساس امنیت بیشتری کنند.
 

6. ارتباط چشمی
چشم‌ها نقشی اساسی در ارتباطات غیرکلامی ایفا می‌کنند و حرکات آنها، مانند نگاه کردن، خیره شدن و پلک زدن، می‌توانند نشانه‌های مهمی را به مخاطب منتقل کنند. هنگامی که با افراد یا چیزهایی که دوست دارید مواجه می‌شوید، میزان پلک زدن شما افزایش می‌یابد و مردمک چشمانتان گشاد می‌شود.

چشم افراد می‌تواند نشان‌دهنده طیف وسیعی از احساسات از جمله خصومت، علاقه و جذابیت باشد. مردم اغلب از نشانه‌های نگاه چشم برای سنجش صداقت افراد استفاده می‌کنند. تماس چشمی معمولی و مداوم اغلب به عنوان نشانه‌ای تلقی می‌شود که شخص حقیقت را می‌گوید و قابل اعتماد است. از سوی دیگر، تغییر چشم‌ها و ناتوانی در حفظ تماس چشمی، اغلب به عنوان نشانه‌ای از دروغگویی یا فریبکاری فردی دیده می‌شود.

"در حالی که تماس چشمی به عنوان یکی از نشانه‌های غیرکلامی مهم در سنجش صداقت شناخته می‌شود، برخی تحقیقات نشان می‌دهند که این معیار به طور دقیق رفتار دروغگویی را پیش‌بینی نمی‌کند."

7. لمس کردن
برقراری ارتباط از طریق لمس، به عنوان "هپتیک" شناخته می‌شود، یکی از کانال‌های مهم ارتباطی غیرکلامی است که نقشی حیاتی در تعاملات انسانی ایفا می‌کند. این حس ظریف، قادر به انتقال طیف وسیعی از احساسات، از محبت و همدلی گرفته تا قدرت و سلطه، می‌باشد.

جولیا وود، نویسنده کتاب "ارتباطات بین فردی: برخوردهای روزمره"، به نقش لمس در بیان وضعیت و قدرت اشاره می‌کند. به طور کلی، افراد با موقعیت اجتماعی بالاتر، تمایل دارند با فرکانس و شدت بیشتری به فضای شخصی دیگران از طریق لمس وارد شوند.

تفاوت‌های جنسی نیز در نحوه استفاده از لمس برای برقراری ارتباط قابل مشاهده است. زنان بیشتر از لمس برای ابراز مراقبت، نگرانی و صمیمیت استفاده می‌کنند، در حالی که مردان تمایل دارند از لمس برای اعمال قدرت و کنترل بر دیگران بهره ببرند.

تحقیقات گسترده‌ای در مورد اهمیت لمس در دوران نوزادی و اوایل کودکی انجام شده است که نشان می‌دهد لمس نقشی حیاتی در رشد و تعامل اجتماعی ایفا می‌کند. یکی از مشهورترین مطالعات در این زمینه، آزمایش میمون‌های هری هارلو است. در این آزمایش‌ها، هارلو دو گروه از بچه میمون‌ها را مورد بررسی قرار داد:

گروه اول توسط مادران واقعی خود بزرگ شدند. گروه دوم توسط "مادران سیمی" که از جنس فلز بودند و فقط بطری شیر را به بچه میمون‌ها ارائه می‌دادند، بزرگ شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که بچه میمون‌هایی که از محرومیت لمس و محبت مادران واقعی خود رنج می‌بردند، در مقایسه با گروه اول، در زمینه‌های مختلف رفتار و تعامل اجتماعی دچار نقص‌های دائمی شدند.

8. ظاهر افراد
انتخاب لباس، مدل مو و سایر المان‌های ظاهری، ابزاری قدرتمند برای برقراری ارتباط غیرکلامی هستند. تحقیقات در زمینه روانشناسی رنگ‌ها نشان می‌دهد که هر رنگ می‌تواند حالات و احساسات متفاوتی را در مخاطب برانگیزد. ظاهر ما همچنین می‌تواند بر واکنش‌های فیزیولوژیکی، قضاوت‌ها و تفسیرهای دیگران نسبت به ما تأثیر بگذارد.

به قضاوت‌های ظریفی که در اولین برخورد با افراد بر اساس ظاهر آنها انجام می‌دهید، فکر کنید. این برداشت‌های اولیه از اهمیت بالایی برخوردارند، به همین دلیل است که کارشناسان به جویندگان کار توصیه می‌کنند برای مصاحبه شغلی با ظاهری آراسته و مناسب در مقابل کارفرمایان حاضر شوند.

تحقیقات نشان داده است که ظاهر حتی می‌تواند در میزان درآمد افراد نیز نقش داشته باشد. به طور کلی، افراد جذاب‌تر تمایل به کسب درآمد بیشتر و دریافت مزایای شغلی مانند مشاغل با کیفیت‌تر دارند.

فرهنگ نقش مهمی در نحوه قضاوت ظواهر دارد. به عنوان مثال، در حالی که در فرهنگ‌های غربی، لاغری به عنوان معیاری ایده‌آل از زیبایی در نظر گرفته می‌شود، در برخی از فرهنگ‌های آفریقایی، تناسب اندام و بدن کامل با مفاهیمی مانند سلامت، ثروت و موقعیت اجتماعی بهتر مرتبط است.

9. مصنوعات (اشیاء و تصاویر)
اشیا و تصاویر، فراتر از کاربردهای ظاهری خود، به عنوان ابزارهایی قدرتمند در برقراری ارتباط غیرکلامی عمل می‌کنند. در دنیای مجازی، انتخاب آواتار در یک گروه آنلاین، هویت و علایق شما را به دیگران معرفی می‌کند.

انسان‌ها زمان و تلاش قابل توجهی را صرف خلق تصویری خاص از خود و احاطه شدن با اشیایی می‌کنند که حامل پیام‌هایی در مورد ارزش‌ها و علایق آنها هستند. یونیفورم‌ها نمونه‌ای بارز از این موضوع هستند.

لباس‌های خستگی یک سرباز، یونیفورم خاص یک افسر پلیس و کت سفید آزمایشگاهی یک پزشک، در یک نگاه ساده، اطلاعات شغلی و نقش اجتماعی فرد را به دیگران منتقل می‌کنند. این لباس‌ها به عنوان نوعی زبان غیرکلامی قدرتمند، هویت و جایگاه اجتماعی فرد را به نمایش می‌گذارند.
 

لحظه‌ای به تمام راه‌هایی که در زندگی روزمره خود به صورت غیرکلامی ارتباط برقرار می‌کنید، فکر کنید. از لبخند و تماس چشمی در خانه گرفته تا زبان بدن و حرکات دست در محل کار، ردپای این نوع ارتباط در تمام موقعیت‌های زندگی ما قابل مشاهده است.

ارتباط غیرکلامی در خانه
لحن صدا، عنصری ظریف اما قدرتمند در تار و پود ارتباطات خانوادگی است. در نظر بگیرید که چگونه لحن می‌تواند معنای جمله‌ای ساده مانند "خوبم" را در گفتگو با اعضای خانواده دگرگون کند. لحن صدا می‌تواند بر درک متقابل، صمیمیت و حل تعارضات در خانواده تأثیر بگذارد. توجه به لحن خود و دیگران در هنگام گفتگو، دریچه‌ای جدید به سوی درک عمیق‌تر احساسات و نیازهای یکدیگر می‌گشاید.

برای ارتقای ارتباطات غیرکلامی در خانه، به لحن خود در هنگام صحبت با اعضای خانواده توجه کنید. به لحن دیگران گوش دهید و سعی کنید احساسات آنها را درک کنید. از زبان بدن و حالات چهره برای تأکید بر احساسات خود استفاده کنید. در صورت بروز سوءتفاهم، با صبر و حوصله و لحنی مناسب به گفتگو ادامه دهید. 

با ارتقای مهارت‌های ارتباط غیرکلامی در خانه، می‌توانید روابط خود را با اعضای خانواده تقویت کرده و فضایی گرم‌تر و صمیمی‌تر را برای زندگی خود رقم بزنید. علاوه بر لحن صدا، رفتارهای روزمره نیز حامل پیام‌های غیرکلامی متعددی در خانه هستند. 

نمونه های دیگر از ارتباط غیرکلامی در خانه عبارتند از:

• وقتی شریک زندگیتان صدایتان میزند، حضور سریع نشان‌دهنده احترام، توجه و تمایل به برقراری ارتباط است. تأخیر یا بی‌اعتنایی، بیانگر بی‌علاقگی، مشغولیت یا ناراحتی احتمالی است.

• وقتی فرزندتان وارد اتاق می شود با لبخند سلام کنید. با اینکار به اون نشان‌ میدهید که از دیدن او خوشحال هستید.

• وقتی که با عزیزتان صحبت میکنید به سمت او مایل شوید. این نشان‌دهنده توجه، تمرکز و علاقه به صحبت‌های طرف مقابل است.

درک و تفسیر صحیح این رفتارها، در کنار توجه به سایر نشانه‌های غیرکلامی مانند زبان بدن و حالات چهره، به ارتقای درک متقابل و روابط عاطفی در خانه کمک می‌کند.

ارتباط غیرکلامی در محیط کار
ارتباط غیرکلامی در محیط کار نقشی حیاتی در تعاملات، ارتقای شغلی و موفقیت کلی ایفا می‌کند. 

نمونه‌هایی از ارتباط غیرکلامی در محل کار عبارتند از:

• در هنگام صحبت با همکاران، برای تعاملی کامل، به چشمان آنها نگاه کنید.

• هنگامی که از پروژه‌ای ناامید هستید، می‌توانید با حرکات دست، ناامیدی خود را نشان دهید.

• در جلسات کاری، برای نشان دادن اشتیاق خود به موضوعی خاص، از لحنی پرانرژی و هیجان‌انگیز استفاده کنید.

• برای انتقال اعتماد به نفس به توانایی‌های خود، با قامتی صاف و سر برافراشته در سالن راه بروید.

ارتباط غیرکلامی ابزاری قدرتمند برای انتقال معنا و ایجاد درک عمیق‌تر بین افراد است. در کنار کلمات، زبان بدن، لحن صدا، حالات چهره و حرکات دست می‌توانند پیام‌های پیچیده‌ای را منتقل کنند و به روابط و تعاملات انسانی عمق ببخشند. 

برخی از مزایای کلیدی ارتباط غیرکلامی عبارتند از:

تقویت روابط. ارتباطات غیرکلامی، دنیای پنهان و قدرتمندی در ورای کلمات است که نقشی اساسی در تقویت روابط و ایجاد صمیمیت و نزدیکی بین افراد ایفا می‌کند. این زبان خاموش، با ظرافت و دقت، پیام‌هایی را منتقل می‌کند که کلمات قادر به بیان آن‌ها نیستند.

جایگزینی برای کلمات گفتاری. زبان انسان دنیای وسیعی فراتر از کلمات گفتاری است. زبان غیرکلامی، به عنوان ابزاری قدرتمند، اطلاعاتی را منتقل می‌کند که بیان آن‌ها با کلمات دشوار یا غیرممکن است. این زبان خاموش، در موقعیت‌های مختلف، نقشی حیاتی در برقراری ارتباط و رمزگشایی احساسات و نیازها ایفا می‌کند.

تقویت معنا. ارتباطات غیرکلامی، دنیایی پنهان و قدرتمند در ورای کلمات است که نقشی اساسی در تقویت معنا و تأکید بر نکات مهم ایفا می‌کند. تطبیق و هم‌افزایی زبان بدن با کلمات گفتاری، پیامی واضح‌تر و رساتر را به مخاطب منتقل می‌کند و به درک عمیق‌تر و بهتر اطلاعات کمک می‌کند.

تنظیم مکالمه. زبان غیرکلامی، ابزاری قدرتمند برای تنظیم مکالمه و هدایت گفتگو به سمت اهداف مورد نظر است. سیگنال‌های غیرکلامی، مانند حرکات بدن، حالات چهره و لحن صدا، به طور طبیعی در مکالمات روزمره انسان‌ها به کار می‌روند و به طور ظریف و ناخودآگاه، جریان گفتگو را تنظیم می‌کنند.

“ ارتباط غیرکلامی دنیایی پنهان و قدرتمند در ورای کلمات است که نقشی اساسی در انتقال اطلاعات، تقویت معنا، ایجاد اعتماد و شفافیت در پیام‌ها ایفا می‌کند. این زبان خاموش، با ظرافت و دقت، پیام‌هایی را منتقل می‌کند که کلمات قادر به بیان آن‌ها نیستند. ”

اگر می خواهید زبان بدن با اعتماد به نفس بیشتری ایجاد کنید یا توانایی خود را در خواندن رفتارهای ارتباطی غیرکلامی دیگران بهبود ببخشید، این نکات می توانند به شما کمک کنند:

به رفتارهای خود توجه کنید: به حرکاتی که هنگام خوشحالی در مقابل ناراحتی استفاده می کنید توجه کنید. به این فکر کنید که چگونه تن صدای خود را بسته به احساساتی که احساس می کنید تغییر می دهید.  با افزایش آگاهی از رفتارهای غیرکلامی خود، می‌توانید به طور شگفت‌انگیزی درک خود از خود و دیگران را ارتقا دهید، مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنید و در هر موقعیتی به طور موثرتری تعاملات خود را مدیریت کنید.

شاگرد دیگران شوید: مشاهده و رمزگشایی زبان بدن اطرافیانتان، دریچه‌ای به سوی دنیای درون آنها می‌گشاید و به شما در درک عمیق‌تر احساسات، نیات و شخصیت آنها کمک می‌کند. با تبدیل شدن به شاگردی دقیق، می‌توانید مهارت‌های خود را در خواندن و استفاده از زبان غیرکلامی به طور قابل توجهی ارتقا دهید.

تناقضات را رمزگشایی کنید: زبان بدن دنیایی پیچیده و ظریف است که گاه با تناقضات و نشانه‌های ناسازگار همراه می‌شود. توجه به این تناقضات، دریچه‌ای به سوی احساسات پنهان و نیازهای ناگفته افراد می‌گشاید و به شما در درک عمیق‌تر آنها کمک می‌کند. از نشانه‌های غیرکلامی ناسازگار تناقض بین زبان کلامی و غیرکلامی است. مثلا فرد می‌گوید "خوب هستم" اما با حرکات و حالات چهره غم و ناراحتی را نشان می‌دهد. عدم تناسب بین حرکات بدن و لحن صدا نیز از علائم  تناقض بین زبان کلامی و غیرکلامی است؛ فرد لبخند می‌زند اما لحن صدایش غمگین است.

قبل از اقدام فکر کنید: واکنش‌های ناخودآگاه، به‌ویژه در مواقعی که تحت فشار یا استرس هستیم، می‌توانند پیام‌هایی ناخواسته را از طریق زبان بدن ما منتقل کنند. برای تغییر این رفتارها، آگاهی و تسلط بر واکنش‌های خود اولین قدم است. برای تسلط بر واکنش‌ها میتوانید محرک‌ها را شناسایی کنید. به موقعیت‌هایی که در آن واکنش‌های ناخوشایندی از خود نشان می‌دهید توجه کنید. 

احساسات خود را در آن موقعیت‌ها بررسی کنید. افکار خود را در آن لحظه‌ها به یاد بیاورید.قبل از واکنش، لحظه‌ای مکث کنید و نفس عمیق بکشید. ذهن خود را آرام کنید و به عواقب احتمالی واکنش خود فکر کنید. به جای واکنش‌های تکانشی، واکنش‌های آگاهانه و مناسب را انتخاب کنید. از زبان بدن خود برای انتقال پیام‌های مثبت و سازنده استفاده کنید.

در موقعیت‌های مختلف، واکنش‌های خود را تمرین کنید. از افراد مورد اعتماد خود بازخورد بگیرید و با صبر و حوصله به تلاش خود ادامه دهید. با به کارگیری این راهکارها، می‌توانید به طور شگفت‌انگیزی بر واکنش‌های خود تسلط پیدا کنید، رفتارهای غیرکلامی خود را تغییر دهید و ارتباطات خود را با دیگران تقویت کنید.

پیش از تفسیر، بپرسید: ارتباط غیرکلامی دنیایی ظریف و پیچیده است که درک صحیح آن نیازمند توجه به ظرافت‌ها و تفاوت‌های فرهنگی و شخصیتی است. پیش‌فرض و تفسیر بدون پرسش، می‌تواند به سوءتفاهم و برداشت‌های نادرست منجر شود.

قبل از اینکه فرض کنید زبان بدن یا لحن یک فرد به طور قطعی به معنای چیزی است، بپرسید: "من متوجه شدم وقتی صحبت می‌کنیم به چشمان من نگاه نمی‌کنید. آیا از من ناراحت هستید؟"

با پرسیدن این سوال، به مخاطب خود فرصت می‌دهید تا احساس خود را توضیح دهد و از سوءتفاهم جلوگیری می‌کنید. همیشه به یاد داشته باشید که ارتباط یک فرایند دو طرفه است و گوش دادن فعال و پرسش و پاسخ نقشی کلیدی در آن دارد.
 

ارتباط غیرکلامی، دنیایی پویا و ظریف است که نقشی اساسی در انتقال معنا و اطلاعات به دیگران و همچنین تفسیر اعمال اطرافیانمان ایفا می‌کند. این نوع ارتباط، شامل حرکات بدن، حالات چهره، لحن صدا، زبان بدن و ظاهر می‌شود و می‌تواند به طور مستقل یا همراه با ارتباط کلامی مورد استفاده قرار گیرد.
 

ارتباط غیرکلامی، دریچه‌ای به سوی دنیای پنهان احساسات، نیات و شخصیت افراد است. با رمزگشایی این زبان ظریف، می‌توانید به درک عمیق‌تری از اطرافیان خود دست پیدا کنید و ارتباطات خود را با آنها تقویت کنید. به یاد داشته باشید هیچ تفسیر قطعی برای رفتارهای غیرکلامی وجود ندارد. همیشه به سایر نشانه‌ها و اطلاعات موجود توجه کنید. در صورت عدم اطمینان، به طور مستقیم و با احترام سوال بپرسید.

در دنیای پرشتاب امروز، توانایی ارتباط موثر بیش از پیش اهمیت دارد. با توجه به زبان بدن خود و دیگران، می‌توانید پیام‌های خود را به طور واضح‌تر منتقل کنید، سوءتفاهم‌ها را کاهش دهید و روابط خود را با دیگران تقویت کنید.